Sat. Dec 2nd, 2023

De volgende weken had ik haar niet meer gezien. Of zij was er niet of ik was er zelf ook niet. Thuis wisselden gevoelens van schuld en schaamte naar m’n vrouw zich af. Ik had haar opgebiecht dat ik soms met andere vrouwen flirtte. Ze had zelfs nog begripvol gereageerd want wist dat ze mij nu ook niet alles kon bieden wat ik nodig had. Ze wist vast niet hoe heftig ik me had gevoeld na die eerste twee ontmoetingen in het zwembad. Ik liet het maar zo. Ik had de vrouw uit het stoombad zelfs al uit m’n hoofd gezet tot afgelopen dinsdag. Het was gegaan als altijd. Ik had m’n dochter weer op school gebracht en me in het zwembad snel omgekleed. In de middelste baan zwom ik afwisselend weer mijn baantjes tot ik haar plots weer zag staan langs de kant. Ze kletste wat tegen de badmeester en keek het bad in. Ik voelde me verschieten en probeerde weg te kijken.

Ze had me echter al gespot en zwaaide enthousiast mijn kant op. Ik gloeide helemaal. Ik zag hoe ze voorzichtig het water inzakte en begon aan haar baantjes. Stevig zwom ik door. Ik probeerde haar te negeren. Dit zou veel te ingewikkeld worden. Na 40 banen klom ik aan de andere kant van het bad eruit. Ik besloot eerst in het bubbelbad tot mezelf te komen. Een vader met driejarig dochtertje zaten er al in. Ik herkende de man als vader van een vriendinnetje waar m’n dochter wel eens was gaan spelen. Na een minuut of vijf verliet ik het bubbelbad en liep naar het stoombad. Ik ging rustig in een hoek zitten. Het bad was verlaten. Het was al loeiwarm. Na een minuut of vijf ging de deur open. Ik herkende haar meteen. ‘Goeiemorgen’, zei ze enthousiast. ‘Zonder mij begonnen?’. Ik slikte. ‘Ik denk dat ik maar ga. Ik heb het veel te warm.’ ‘Waarom ontloop je me, lieverd? Doe je jezelf en mij niets tekort?’ Ze sprak het streng en confronterend uit. ‘Zie ik je zo buiten nog even?, sprak ze vragend’. Ik knikte verlegen. Dit was niet meer te stoppen. Ik had iets in gang gezet. Nu zonder bericht alles afkappen voelde onbehoorlijk. Ik verliet het bad en probeerde bij zinnen te komen. Ik nam een douche en ging naar het kleedhok. Ik was bijna omgekleed toen ik haar luide stem hoorde. Ze groette een andere bezoeker. Ergens hoorde ik hoe een deurtje klapte. Ze moest nu zelf ook een kleedruimte in zijn gegaan. Ik pakte mijn spullen en verliet snel het hokje naar buiten. Ik ademde nu de frisse lucht en vrijheid. Zou ik wachten of toch weggaan? Ik besloot toch het eerste te doen. Het duurde vijf minuten toen ze ook door de schuifdeuren naar buiten kwam. Ze liep op me af en gaf me een kus op de wang.

Ik zag haar nu aangekleed met dikke winterjas. Gek genoeg wond het me op. ‘Lief dat je op me gewacht hebt’, sprak ze zelfverzekerd. ‘Ik heet Joanne. Jij?’ ‘Martijn, loog ik.’ Ze hoefde m’n echte naam niet te weten, vond ik. ‘Zo Martijn, vind je het ook niet eens tijd voor koffie, zei ze’. ‘Ga je met me mee?’. We liepen naar een opvallend sportieve auto. ‘Ga lekker zitten. We gaan naar m’n huis. Het is maar een kleine tien minuten hier vandaan.’ Ik keek hoe ze wegreed. Het ging allemaal vol overtuiging. Alsof ze wekelijks een vreemde man naast zich meenam. Ze zette de muziek hard. Het was lekkere eighties rock. Ik keek in trance om me heen. Zij mocht dit gewend zijn, voor mij was het allemaal spannend. Ze legde een hand op m’n linker bovenbeen en kneep er voorzichtig in. Het duurde inderdaad tien minuten. We waren in een jaren 90 wijk en stopten voor een mooi huis in een nette wijk. Woonden vast veel gezinnen. ‘Nou stap uit, Giphart, sprak ze’. Ik stapte uit en keek schalks haar kant op. Ze trok aan m’n arm. ‘Kom’. De sleutel ging in de voordeur. Ze trok me naar binnen. ‘Zo kanjer, we zijn er. Ik ga boven even wat luchtigs aantrekken. Maak jij koffie, zei ze.’ Ze wees naar een Nespresso apparaat in het hoekje van het aanrecht van een prachtige design keuken. Ik zag een foto van haar met een voor mij onbekende man en twee lieve dochters, een jaar of zes en tien, schatte ik. Wat moest deze vrouw met mij, vroeg ik me af. De koffie liep en ik liep nieuwsgierig vanuit de open keuken de woonkamer in. Veel witte meubelen, strak en modern en kinderspeelgoed, veel en groot, dat viel me op. Een deur ging open.

By admin

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *